Σημείο αναφοράς έχει γίνει από χθες μεταξύ των μετεωρολόγων ο φονικός καύσωνας του 1987 και όχι άδικα, καθώς η θερμοκρασία που θα δούμε τις προσεχείς μέρες θα είναι αντίστοιχη με αυτή που έδειχναν τα θερμόμετρα τότε. Λογικό λοιπόν να ξυπνούν τραγικές μνήμες από τον πιο φονικό καύσωνα στην ιστορία της χώρας, ο οποίος άφησε πίσω του τουλάχιστον 1.300 νεκρούς. Και λέμε τουλάχιστον, γιατί ανεπίσημες πηγές έκαναν λόγο για 1.500 νεκρούς, ενώ ο μαθηματικός και μετεωρολόγος. Δημήτρης Ζιακόπουλος, ανέβασε τον πήχη των νεκρών στο βιβλίο του «Καιρός: Ο Γιος της Γης και του Ήλιου», τόμος ΙΙ «Η πρόγνωση», στους 4.000 νεκρούς, «οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν ηλικιωμένοι και έμεναν στα δυτικά προάστια της Αθήνας».
Το χαρακτηριστικό του φονικού καύσωνα του 1987 δεν τόσο οι υψηλές θερμοκρασίες που έδειξαν τα θερμόμετρα, αλλά η διάρκειά του. Ο καύσωνας είχε διάρκεια 8 μερόνυχτα. Από τις 20 Ιουλίου μέχρι τις 28 Ιουλίου 1987. Η κατάσταση στο κέντρο της Αθήνας, σε συνδυασμό με το αφόρητο νέφος, ήταν τραγική, ενώ η θερμοκρασία δεν έπεφτε κάτω από τους 30 κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Τις πρώτες μέρες έφυγαν από τη ζωή άνθρωποι που είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά στη συνέχεια η κατάσταση μετατράπηκε σε εφιάλτη, δεδομένων και των διακοπών νερού και ρεύματος κάποιες μέρες. Η πλειοψηφία των σπιτιών δεν είχε air condition και τα νοσοκομεία άρχισαν να δέχονται όλο και περισσότερους ανθρώπους και στη συνέχεια νεκρούς.
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ της εποχής, οι νεκροθάλαμοι των νοσοκομείων γέμισαν, όπως κι αυτοί των στρατιωτικών νοσοκομείων, με αποτέλεσμα αρχικά οι νεκροί να στοιβάζονται στα γραφεία τελετών και στη συνέχεια στα βαγόνια - ψυγεία τρένων του ΟΣΕ.
Η θερμοκρασία άρχισε να πέφτει την έβδομη μέρα, αλλά με αργό τρόπο κι αφού προηγουμένως είχαν επισήμως καταμετρηθεί 1.300 νεκροί, εκ των οποίων οι 1.115 στην Αττική. Μπορεί και να ήταν παραπάνω, όπως προαναφέραμε, και να ισχύει η φήμη που ακούγονταν τότε ότι ο πραγματικός αριθμός των νεκρών δεν δόθηκε στη δημοσιότητα για πολιτικούς λόγους.
Όπως και να έχει ο καύσωνας του 1987 αποτελεί μέχρι σήμερα τη μεγαλύτερη τραγωδία της χώρας εν καιρώ ειρήνης.