Ένας άνθρωπος, χιλιάδες ιστορίες, μια κατάληξη.
Ο παρτάκιας στο τέλος μένει πάντα μόνος.
Μην τον μπερδεύεις με τον εγωιστή, δεν έχουν σχέση.
Ο παρτάκιας, νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του.
Ενδιαφέρεται μόνο για το τομάρι του.
Δεν τον απασχολεί αν εσύ εκείνη την ώρα μπορεί να έχεις
δουλειά, να οδηγείς, να είσαι σε νοσοκομείο, στον Άρη ή στο φεγγάρι.
Ο παρτάκιας θέλει την προσοχή σου.
Θέλει να είναι το επίκεντρο του κόσμου σου όλου.
Το πρόβλημά του (συνήθως μια παρανυχίδα που τον πονάει ή η γκόμενα που τον έφτυσε) είναι πάντα σοβαρότερο, μεγαλύτερο και πιο επείγον από το δικό σου.
Και ναι, τις πρώτες 2,3,5 φορές, ανάλογα τις αντοχές και τις ανοχές σου, θα τα παρατήσεις όλα για να συμπαρασταθείς στο φίλο σου!
Στο δράμα του! Κι όταν τελειώσει την συνήθως γλαφυρότατη μπουρδολογία του θα μείνεις άλλαλος και θα αναρωτιέσαι “αυτό ήταν;”
Ναι φίλε! Αυτό ήταν.
Ο παρτάκιας δεν θα σε ρωτήσει ποτέ τι κάνεις, πώς είσαι, αν ενοχλεί.
Κι αν το κάνει, θα το κάνει χωρίς να ακούσει την απάντηση. Θα το κάνει αυτοματοποιημένα γιατί έτσι βλέπει να κάνουν οι άλλοι, οι “κανονικοί” άνθρωποι (που κατά καιρούς τους αποκαλεί και μαλάκες)
Μπορείς να του απαντήσεις ό,τι θες!
Δεν σε ακούει!! Δεν τον αφορά η απάντηση σου..
Εκείνος θέλει να μιλήσει. Θέλει να τα πει. Θέλει να νιώσει σημαντικός. Θέλει να έχει την πρωτοκαθεδρία.
Κι όταν κουραστείς κι αρχίσεις να τον κόβεις σιγά σιγά (ή απότομα απότομα) θα σου αρχίσει τις κλάψες για το πόσο καλό παιδί είναι και τι καλή ψυχή που έχει και πόσο άδικη ήταν η πουτάνα η ζωή μαζί του.
Και κάπου μεταξύ Βασιλάκη Καϊλα και Ξανθόπουλου, μπορεί να νιώσεις κι ενοχές.
Μπορεί και να στεναχωρηθείς. Και τότε φίλε, θα φας την μεγάλη σου σφαλιάρα!!
Θα αποφασίσεις να δώσεις μια ευκαιρία ακόμα.
Και τότε, θα σε ρωτήσει γεμάτος ενδιαφέρον ο παρτάκιας “έλα πες μου τι γίνεται στη ζωή σου ρε φίλε”.
Κι εσύ, σαν καλός μαλάκας, θα χαρείς και θα αρχίσεις να λες τα δικά σου.
Θα ακούσεις “μμμμ..”, “έλα…”, “ναι, ε;” και μετά θα σου έρθει η σφαλιάρα!
“Λοιπόν, άκου τι έγινε με την Κικίτσα..”
Κι εκεί, έχεις μόνο μια επιλογή.
Ρίχνεις ένα φάσκελο και από δω παν κι οι άλλοι!
Κι αν θες να ξεχωρίσεις τον παρτάκια από νωρίς, κοίτα τον περίγυρό του.
Υπάρχει;
Αν δεν υπάρχει, είναι καιρός να αναρωτηθείς “γιατί”.
Γιατί η μοίρα του παρτάκια, είναι να μένει πάντα μόνος!
