Η πρώτη ποδοσφαιρική συλλογή αυτοκόλλητων ήταν η Calciatori, που κυκλοφόρησε τη σεζόν 1961-62, με τον Σουηδό επιθετικό της Μίλαν Nιλς Λίντχολμ στο εξώφυλλο. Η πρώτη φιγούρα που τυπώθηκε ήταν αυτή του Μπρούνο Μπόλκι, του αρχηγού της Ίντερ. Το επίσημο λογότυπο της συλλογής είναι ένας παίκτης με κόκκινη μπλούζα, άσπρο σορτσάκι και μαύρες και κίτρινες κάλτσες που επιχειρεί ένα ψαλίδι και είναι εμπνευσμένο από την ενέργεια του αμυντικού Κάρλο Παρόλα στον αγώνα Φιορεντίνα - Γιουβέντους 0-0 στις 15/1/1950. Η φιγούρα δημιουργήθηκε από τον Βάινερ Βακάρι και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο εξώφυλλο του άλμπουμ τη σεζόν 1965-66, ενώ τυπώθηκε σε πάνω από 200 εκατομμύρια αντίτυπα σε διάφορες γλώσσες.

Όπως έγραψε η «Ιντιπέντεντ», ανήμερα του θανάτου του Τζουζέπε Πανίνι «πολλές διαφορετικές γενιές αγοριών έχουν περάσει ατελείωτες ώρες εμμονής και διασκέδασης στη συγκέντρωση και στην ανταλλαγή φωτογραφιών, σε μέγεθος κάρτας, ποδοσφαιριστών που τελικά κατέληγαν στα εντυπωσιακά άλμπουμ ομάδων ή διοργανώσεων, που όταν συμπληρώνονταν έκαναν παρέα στα άλλα αντίστοιχα τιμαλφή, όπως το σετ του Σουμπούτεο και συλλογές από αυτοκινητάκια». Αυτές οι κάρτες είχαν εμφανιστεί για πρώτη φορά ως χαρτάκια που έβαζες κόλλα στο πίσω μέρος και μετά περνούσες στην επικόλληση στο άλμπουμ. Μεταγενέστερα έγιναν στίκερς, απλοποιώντας τη ζωή των αγοριών, σε χώρες στις οποίες το ποδόσφαιρο είναι ενδεχομένως κάτι ανώτερο και από τη θρησκεία. Η εκτόξευση ήρθε τη δεκαετία του ‘60 από τον εμπνευστή της συλλογής που έγινε μανία σε όλο τον πλανήτη και ο οποίος είχε εγκαταλείψει το σχολείο όταν ήταν 11 χρόνων.

Συγκαταλεγόταν στα εθιστικά παιχνίδια. Ήταν ο δικός μας φιλοτελισμός. Μοιάζει με ιεροτελεστία. Πάντα ήταν. Ακόμη και σήμερα τα φακελάκια της Panini έχουν την ίδια μυρωδιά με τότε. Το άλμπουμ, που κάποτε προσφερόταν δωρεάν για τους φιλοτελιστές του ποδοσφαίρου, φυλασσόταν σε βιβλιοθήκες, δίπλα σε μεγάλους συγγραφείς, ποιητές ή σχολικά βιβλία. Το πρώτο χαρτάκι, η πρώτη συμπληρωμένη ομάδα, ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ. Τα χαρτάκια της νιότης μας..