«Όταν ζούμε σε ακραίες καταστάσεις, ανοίγουν διάφοροι ασκοί, αν και ο ασκός του Αιόλου δεν ήταν πολλαπλός», τόνισε ο καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γιάννης Πανούσης, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη.
Ερωτηθείς για τις απειλές – και στη χώρα μας – αλλά και τις απόπειρες στο εξωτερικό κατά επιστημόνων για τη διαχείριση της πανδημίας και τα εμβόλια, τόνισε ότι αυτοί «ήταν ταραγμένα μυαλά, δεν διαταράχθηκαν από την πανδημία. Μπορεί η πανδημία να όξυνε μια προϋπάρχουσα κατάσταση, αλλά μπορείς να έρθεις σε διαπληκτισμό με κάποιον που έχεις μια αντίθεση σε ένα τέτοια θέμα, για παράδειγμα εμβολιαστές και αντιεμβολιαστές, αλλά δεν στέλνεις να τον σκοτώσεις επειδή διαφωνείς». «Είναι φανατικοί, φονταμενταλιστές, κουβαλούν πιθανόν και ιδεοληψίες, ότι έχουν αποστολή να καθαρίσουν το κακό. Στοχοποιούν κάποιους ανθρώπους στην τύχη, μπορεί στην τηλεόραση να εμφανιστούν 15 άνθρωποι και αυτοί στοχοποιούν τον έναν από αυτούς, με κάποια κριτήρια δικά τους. Πρόκειται για ακραίες καταστάσεις προϋπάρχοντος ψυχισμού», υπογράμμισε.
«Δεν είναι η πανδημία μόνο στην υγειονομική της μορφή, αλλά και στην οικονομική, την υπαρξιακή και την ενδοοικογενειακή. Διάφορες παράπλευρες απώλειες οι συνέπειες ενός τέτοιου μεγάλου παγκόσμιου φαινομένου. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ψάχνουν μορφές εκτόνωσης. Όταν είναι κλεισμένοι στο σπίτι, η ένταση, η επιθετικότητα και η βία εκεί μέσα καθορίζονται και κατευθύνονται. Όταν βγαίνουν έξω, μπορεί να έχουν μια τέτοια ένταση, η οποία εκδηλώνεται σε όποιον βρουν μπροστά τους. Στον γείτονα, στον άνθρωπο στο λεωφορείο, σε έναν τυχαίο περαστικό. Υπάρχουν αυτά. Αυτά δεν φτάνουν στο έγκλημα. Είναι μια ένταση, μια επιθετικότητα, ένας τρόπος διαχείρισης μιας κακιάς επικοινωνίας, ή εσωτερικών ακραίων συγκινησιακών εκρήξεων», εξήγησε ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον κ. Πανούση, αυτοί «δεν έχουν σχέση με αυτούς που σκότωσαν τον περιπτερά ή που βιάζουν μια γυναίκα, ή με το βαφτιστήρι που σκοτώνει τη νονά του. Μπορεί σωρευτικά να εμφανίζονται στον Τύπο, αλλά μεταξύ τους δεν συνδέονται».
Όπως εξήγησε ο πρώην υπουργός, «η πανδημία θα μπορούσε να έχει κάποια βάση, εάν έχουμε κάποιο έγκλημα επιβίωσης, δηλαδή λόγω του ότι έχει κλειστεί κάποιος μέσα ή επειδή έχει απολυθεί, και όλο αυτό να τον έχει απομονώσει και να κάνει μια πράξη κοινωνικής έκρηξης ή μικρού οικονομικού εγκλήματος, λίγο Γιάννης Αγιάννης».
«Τι σχέση μπορεί να έχει η πανδημία με δολοφονίες εν ψυχρώ, βιασμούς και αποπλανήσεις;», διερωτήθηκε. «Να κατανοήσω εγκληματολογικά ένα σεξουαλικό έγκλημα με μια καταπίεση εγκλεισμού, αλλά εδώ βλέπουμε ανθρώπους για τους οποίους αποκαλύπτεται ότι διέπραξαν το έγκλημα πριν 5 ή 10 χρόνια», πρόσθεσε. «Όλα αυτά δημιουργούν στην κοινή γνώμη και στον ψυχισμό μας ένα βάρος, αλλά αν το δει κάποιος πιο επιστημονικά, δεν μπορούμε να τα βάλουμε όλα στην ίδια χύτρα», συμπλήρωσε.
Ερωτηθείς εάν καταγράφεται αύξηση της βίας σε περιόδους όπως η πανδημία ή στο πρόσφατο παρελθόν με τα μνημόνια, ο κ. Πανούσης ξεκαθάρισε ότι η διαπροσωπική και η κοινωνική βία, η κοινωνική απειθαρχία και η πολιτικοκοινωνική ανυπακοή, εμφανίζονται πιο δυναμικά σε καταστάσεις ακραίες, όπως τις ορίζει η συγκυρία. «Αυτό δεν έχει καμία σχέση με το οργανωμένο έγκλημα και τη μαφία, με τη λεγόμενη νέο-τρομοκρατία ή με τα εγκλήματα πάθους. Λάθος το να πει κάποιος ότι αυξάνονται όλα τα εγκλήματα λόγω μιας κακιάς οικονομικής συγκυρίας», δήλωσε ο καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
