Πόλεμος στην Ουκρανία: Μία συγκλονιστική ανθρώπινη ιστορία από τις χιλιάδες που εκτυλίσσονται στη φρίκη του πολέμου που συνεχίζεται με αμείωτη ένταση για έβδομη ημέρα στην Ουκρανία έρχεται στο φως της δημοσιότητας.
Ο 45χρονος Δημήτρης Γουντσένκο, ο οποίος είναι πατέρας τεσσάρων παιδιών αν και ως πολύτεκνος δεν είναι υποχρεωτικό να καταταχθεί στον στρατό, θεώρησε ότι είναι χρέος του να προστατέψει την οικογένεια και την πατρίδα του.
«Το λιγότερο που μπορώ να κάνω για την πατρίδα μου. Να προστατέψω την οικογένεια μου και το έδαφος μου που είναι το σπίτι μου“, είπε χαρακτηριστικά στο DEBATER.
Πρόσφατα η κόρη του η οποία είναι φοιτήτρια στην Ελλάδα μίλησε στο DEBATER και ξέσπασε σε δάκρυα όταν ο πατέρας της έστειλε φωτογραφία με το όπλο του έτοιμος να ριχθεί στη μάχη.
Ο Δημήτρης Γουντσένκο διαθέτει εργοστάσιο παραγωγής ιατρικών προμηθειών. Πλέον η σύζυγος του πηγαίνει καθημερινά με τα υπόλοιπα παιδιά του στο εργοστάσιο, γιατί τα φαρμακεία ζητούν αγαθά: επιδέσμους, βαμβάκια, μπαλώματα και ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τους συμπολίτες τους.
Ο Δημήτρης Γουντσένκο εκπαιδεύτηκε με το όπλο όπως φαίνεται στη φωτογραφία μέσα σε προαύλιο σχολείου που έχουν συγκεντρωθεί πολίτες που θέλουν να βοηθήσουν τον ουκρανικό στρατό. Μέσα σε μια ημέρα από τη στιγμή που ξέσπασε ο πόλεμος εκπαιδεύτηκαν να κρατάνε όπλο.
«Κάνω τη δουλειά μου τώρα. Και στα μέσα μαζικής ενημέρωσης να μιλάει αυτός που ξέρει να το κάνει καλά», συμπλήρωσε ο 45χρονος που αποφάσισε να ριχτεί στη μάχη για να υπερασπιστεί τη χώρα του.
Μια στιγμή οικογενειακή ξεγνοιασιάς σε ένα εστιατόριο όπου ο 45χρονος δέχεται ένα φιλί από την κόρη ενώ περνούν στιγμές ευτυχίας σε ένα εστιατόριο και στην άλλη η φρίκη του πολέμου, όπου σε μία ημέρα ο ίδιος άνθρωπος αποφασίζει να βάλει στολή παραλλαγής και να πάρει το όπλο στο χέρι για να προστατέψει τα χρώματα της σημαίας του, το κίτρινο και το μπλε.
Συγκινητική ήταν η στιγμή που ο Δημήτρης Γουντσένκο είπε τη λέξη “σ’ αγαπώ” στην κορούλα του που είναι μακριά του στην Αθήνα από βίντεο κλήση, τότε η Λουντμιλα λύγισε και άρχισε να κλαίει.
