Μέχρι να μπουκάρει ο Πούτιν στην Ουκρανία, οι παπάδες είχαν ρόλο στο γήπεδο και έλεγαν τις γνωστές ανοησίες τους. Να προσευχηθούμε, να κάνουμε ολονυχτίες, λιτανείες και ό,τι άλλο θέλει ο Θεός, ώστε να εμποδίσει τον πόλεμο. Να γίνει η ειρήνη.
Τελικά, τι έγινε, για να κάνουμε ταμείο; Οι προσευχές των πιστών και των ιερέων δεν έπιασαν τόπο. Εκτός κι αν πει κανείς το άλλο. Ότι ο Θεός είναι με τον Πούτιν. Ότι ο θεός δεν είναι με την ειρήνη.
Πιθανόν, ο Θεός που ξέρει τι κάνει και τι θέλει, να είναι με την ειρήνη, αλλά για να επικρατήσει αυτή, θα χρειαστεί πρώτα να θυσιαστούν κάποιοι. Να πεθάνουν κάποιοι. Να υποφέρουν κάποιοι, να ξεσπιτωθούν, να μετακινηθούν, να υποχρεωθούν σε ένα δυσάρεστο και αφόρητο τουρισμό.
Πραγματικά, κάνει εντύπωση που το παπαδαριό, καθολικό, ορθόδοξο και σία, έχει κρυφτεί όταν άρχισαν τα μπαμ μπουμ στην Ουκρανία και δεν ζητάει από τον μεγαλοδύναμο να επέμβει. Όπως είχε κάνει με την πανδημία και η επιχείρηση των ρασοφόρων να γλυτώσει ο κοσμάκης από τον covid είχε αποτελέσματα, αφού πείστηκε ο Θεός να ευαισθητοποιηθεί και να εξαφανίσει τον κίνδυνο.
