Το 1992 υπήρξε δραματική, σημαδιακή χρονιά που άλλαξε για πάντα την ιστορία της Ιταλίας. Η χρονιά που η Κόζα Νόστρα δολοφόνησε τον Τζοβάνι Φαλκόνε και τον Πάολο Μπορσελίνο στην Σικελία.
Η παράσταση «Το τελευταίο Καλοκαίρι Ο Φαλκόνε και ο Μπορσελίνο 30 χρόνια μετά…» εξιστορεί τους τελευταίους μήνες της ζωής των δυο γενναίων δικαστών από το Παλέρμο.
Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, με την υποστήριξη του Συνδέσμου Αποφοίτων Ιταλικών Πανεπιστημίων – ΣΕΠΙ, ανέβασαν στη σκηνή του Ιδρύματος την Τρίτη 17 Μαΐου στις 10.00 & στις 21:00 ένα ψηφιδωτό γεγονότων, μια λεπτεπίλεπτη αλληλουχία ειρωνικών και πικρών, καθώς δημόσιων και ιδιωτικών στιγμών. Οι δυο άνδρες, μακριά από μύθους και επισημότητες, θέτουν ερωτήματα και αφηγούνται την ιστορία τους, έρχονται σε αντιπαράθεση μεταξύ τους και με τους θεατές, οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τις σημαντικότερες στιγμές της φιλίας τους και ταυτόχρονα της Ιταλικής ιστορίας.
Η παράσταση αρχίζει από το τέλος. Από τον θάνατό τους.
Πάνω στη σκηνή θα βρίσκονται μόνο δυο ηθοποιοί με φόντο μια πολύ λιτή σκηνογραφία γιατί τον κυρίαρχο ρόλο πρέπει να έχουν ο λόγος, ο θεατρικός λόγος, η φωνή που μιλάει στο μικρόφωνο, λόγια που γράφονται με γραφομηχανή, που αναπαράγονται με μαγνητόφωνο, που ενίοτε σιωπούν μπροστά στις αναμνήσεις.
Ένα ταξίδι στον χρόνο με δυο εξαιρετικούς ξεναγούς και ένα ερώτημα που αιωρείται: τι πρέπει να κάνουμε εμείς τώρα;
Γνωστά και άγνωστα γεγονότα, δημόσια και ιδιωτικά, σημαδεύουν τον Γολγοθά των δυο δικαστών και αφηγούνται πέρα από την ψυχρότητα του δημοσιογραφικού ρεπορτάζ, χωρίς όμως συναισθηματισμούς, τη δύναμη ψυχής, την ανθρωπιά και τη βαθειά προσήλωση στο καθήκον των δυο ανδρών.
Ταυτόχρονα μας παρουσιάζουν στιγμές ανεμελιάς, την ειρωνική διάθεσή τους, τον θυμό τους και κυρίως τη μοναξιά στην οποία καταδικάστηκαν. Πρόκειται για την παρακαταθήκη δυο απλών ανθρώπων και όχι δυο ηρώων.
Ο Κλαούντιο Φάβα μας παρουσιάζει τον Τζοβάνι Φαλκόνε και τον Πάολο Μπορσελίνο μέσα από το γνήσιο πρίσμα της καθημερινής τους ζωής, πέρα από την επίσημη και ηρωοποιημένη εικόνα τους, όχι για να τους υπονομεύσει αλλά για να παρουσιάσει στο κοινό την ενδελεχή εικόνα της ανθρώπινης διάστασής τους.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Ο Φαλκόνε και ο Μπορσελίνο 30 χρόνια μετά
του Κλάουντιο Φάβα
Ιδέα: Σιμόνε Λούλιο
Σκηνοθεσία: Κιάρα Καλεγκάρι
Παίζουν: Σιμόνε Λούλιο και Τζοβάνι Σαντάντζελο
Φωνή: Λούκα Μασάρο
Σκηνικά και Κουστούμια: Σιμόνε Λούλιο
Πρωτότυπες Μουσικές: Σάλβο Σεμινατόρε
Σχεδιασμός Φώτων: Μάσιμο Γκαλαρντίνι
Ηλεκτρολόγος: Αλμπέρτο Μαρτίνο
Τεχνικός Συντονισμός Παράστασης: Μάρκο Σεραφίνο Τσέκι
Τεχνικός βοηθός: Τζούλια Τζάρντι
Επιμέλεια Παραγωγής: Φραντσέσκα Μπετάλι και Καμίλα Μπορατσίνο
Γραφείο Τύπου: Κριστίνα Ρονκούτσι
Φωτογραφική Τεκμηρίωση: Ντούτσο Μπούρμπερι
Γραφιστικά και Editing: Βερόνικα Φράνκι
Παραγωγή: Θέατρο Mεταστάζιο του Πράτο
σε συνεργασία με Chinnicchinnacchi Teatro και Collegamenti Festival
περιοδείες στο εξωτερικό σε συνεργασία με την Γενική Διεύθυνση Δημόσιας και Πολιτιστικής Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων και Διεθνούς Συνεργασίας.
Διάρκεια Παράστασης: 60’
Εισιτήρια: https://www.ticketservices.gr/event/mcf-ultima-estate/?lang=en
—Οι δικαστές της Σικελίας αποφάνθηκαν ότι ο νέος αρχινονός της μαφίας της Κόζα Νόστρα, Ματέο Μεσίνα Ντενάρο, ήταν από τους κύριους εντολοδότες των δολοφονιών των δικαστικών Τζοβάνι Φαλκόνε και Πάολο Μπορσελίνο, οι οποίες διαρπάχθηκαν το 1992.
Ο Μεσίνα Ντενάρο, 58 ετών, καταδικάστηκε για μια ακόμη φορά ερήμην σε ισόβια, αφού οι έρευνες απέδειξαν ότι συνεργάσθηκε στενά με τον τότε αρχινονό της μαφίας, Τοτό Ριίνα, στον σχεδιασμό της δολοφονίας των δυο εισαγγελέων, οι οποίοι θεωρούνταν σύμβολα του αγώνα κατά του οργανωμένου εγκλήματος στην Κάτω Ιταλία.
Ο νυν αρχηγός της μαφίας είναι φυγόδικος από το 1993 και έχει ήδη καταδικασθεί σε ισόβια για τις βομβιστικές ενέργειες που η μαφία της Σικελίας οργάνωσε, πριν από είκοσι επτά χρόνια, στο κέντρο της Φλωρεντίας, του Μιλάνου και στη Ρώμη.
«Παρά την τεράστια προσπάθεια που καταβάλλουν συνεχώς η ιταλική αστυνομία και οι καραμπινιέροι, ο πανίσχυρος αυτός μαφιόζος παραμένει άφαντος. Η ισχύς του, πρέπει να βρίσκεται στο παρελθόν του, γεμάτο θανάτους, σε σειρά διαπραγματεύσεων και στα μυστικά, τα οποία του επιτρέπουν ακόμη να εκβιάζει» γράφει, χαρακτηριστικά, η ιταλική εφημερίδα La Repubblica.
