''Ο πόλεμος είναι μια τρομερή έκφραση της έμφυτης ροπής του ανθρώπου για επιθετικότητα.... ''.
Και να περιοριστεί κανείς σε τούτη τη φράση μόνο, να μη συνεχίσει παρακάτω, είναι αρκετή για να μας πει γιατί ο καριόλης της Ιστορίας, ένας είναι ο καριόλης, δεν έχει σταματήσει να σκοτώνει και να σκοτώνεται.
Η κουβέντα έχει την υπογραφή του πατέρα της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόυντ (1856- 1939). Του επιστήμονα που προσπάθησε να μπει στο μυαλό του ανθρώπου. Να ερευνήσει τον ανθρώπινο νου. Γιατί ο μαλάκας συμπεριφέρεται έτσι αυτοκαταστροφικά.
''Είναι ιστορική αλήθεια ότι ομάδες συνηθίζουν να διοχετεύουν την επιθετικότητα τους ενάντια σε αντίπαλες ομάδες… Οι άνθρωποι δεν έχουν την τάση να συμπεριφέρονται με ηθικό και ειρηνικό τρόπο… Κυριαρχούνται από πρωταρχικά, άγρια και δαιμόνια ένστικτα…
Σ’ όλο το ζωϊκό βασίλειο οι διαμάχες επιλύονται με τη χρήση της βίας, ο άνθρωπος δεν εξαιρείται απ’ αυτό το φαινόμενο… Δεν με εντυπωσιάζει η επιθυμία των ανθρώπων να παραδίνονται ανελέητα στη δυστυχία του πολέμου…
Ο πόλεμος οδηγεί τον άνθρωπο σε καταστάσεις που ντροπιάζουν το είδος του… Στον πόλεμο ο άνθρωπος αναγκάζεται παρά τη θέληση του να σκοτώνει συνανθρώπους του. Σαρώνει τα υλικά τους αγαθά, τους καρπούς του ανθρώπινου μόχθου… Όπως γίνεται σήμερα ο πόλεμος δεν αφήνει περιθώρια για ηρωϊκές πράξεις, σαν κι αυτές στο παρελθόν… Γιατί, αλήθεια, ο πόλεμος δεν έχει απαγορευτεί ακόμα;''.
