Δίκη Γλυκά Νερά: Οι 37 μέρες θέατρο – Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος εξήγησε ότι σκέφτηκε πως για να τον πιστέψουν θα σκότωνε το σκυλάκι τους της Ρόξι.
Τον τρόπο δράσης του μετά τη δολοφονία της Κάρολαιν και όσα έπραξε προκειμένου να καλύψει το έγκλημα του περιέγραψε στο δικαστήριο ο Μπαμπης Αναγνωστοπουλος.
«Έκλαιγα, τράβαγα τα μαλλιά μου, σκεφτόμουν τι θα κάνει αυτό το παιδί. Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι θα χάσει την ίδια μέρα τους γονείς του» ανέφερε και συμπλήρωσε ότι τότε σκέφτηκε το σενάριο της ληστείας αλλά δεν πιλάτευε ότι θα γίνει πιστευτός
«Η αστυνομία σάς πίστεψε, κύριε κατηγορούμενε. Επικηρύχθηκαν οι ληστές με 300.000 ευρώ. Και εγώ προσωπικά σας πίστεψα», είπε η Πρόεδρος της έδρας ζητώντας του να περιγράψει ακριβώς τις κινήσεις του. Τότε ο κατηγορούμενος εξήγησε ότι σκέφτηκε πως για να τον πιστέψουν θα σκότωνε το σκυλάκι τους της Ρόξι.
«Η πρώτη μου σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιστέψουν τη ληστεία. Το μόνο που μπορούσε στο ηλίθιο μυαλό μου ήταν ότι δεν θα το πιστέψουν. Αν κάνω κακό και στο ζωάκι. Στην απελπισία μου επάνω ότι έχασα τη ζωή μου την κόρη μου ήταν οι ληστές να έχουν κάνει κακό και στο ζωάκι. Ήταν ηλίθια σκέψη. το σκύλο από το λουρί του και το έδεσα στο κάγκελο. Ανασηκώθηκε λίγο πάνω από το έδαφος. Δεν είδα τι έγινε. Ήταν αδύνατο να κοιτάζω τη Ροξι. Έκλαιγε. Έβγαλε έντονο ήχο, είχε διάρκεια κάποια δευτερόλεπτα» υποστήριξε και συνέχισε λέγοντας πως προκάλεσε αναστάτωση στο χώρο για να φανεί σαν ληστεία.
«Ανακάτεψα λίγο τη βιβλιοθήκη, είδα τη monopoli και την άνοιξα. Δεν έκανα αλλά πράγματα ήμουν σε άθλια κατάσταση. Έβγαλα το παράθυρο και την κάμερα δε θυμάμαι τη σειρά. Έτρεχα πανικόβλητος και ότι είχα μια λογική του παραλόγου σε εκείνη τη στιγμή. Όταν είδα την καμερα σκέφτηκα να πετάξω την κάρτα. Την πέταξα σε δεύτερο χρόνο στη λεκάνη».
Πρόεδρος: Γιατί επιλέξατε να βάλτε το βρέφος πάνω στη μητέρα της;
Κατηγορούμενος: Χαίρομαι που με ρωτάτε. Θα ήταν καλύτερα στην κούνια της. Στην κατάσταση που φτάσαμε στα σκατα που φτιάξαμε ήθελα να είναι το παιδί όσο το δυνατόν καλυτερα.
Πρόεδρος: Γιατί διπλα στο παγωμένο σώμα της μαμάς του;
Κατηγορούμενος: Στα σκατά που έφτιαξα με ένοιαζε να ήταν όσο πιο ασφαλές γινοταν το παιδί. Εκεί ήταν ασφαλές, δεν μπορούσε να πέσει. Τελευταία κίνηση ήταν να δεθώ με σπαγγο. Εδεσα τα πόδια και τα χέρια μεταξύ τους και είχα δέσει τα μάτια και το στόμα μου.
Πρόεδρος: Γιατί δεν βρέθηκαν αποτυπώματα στα αντικείμενα που αγγιξατε και συνδέονται με την μετέπειτα συγκάλυψη;
Κατηγορούμενος: Κάποια στιγμή όταν έβγαλα το παράθυρο έβαλα τα γάντια της μηχανής. Ενδεχομενως και την κάμερα να την έβγαλα μέντα γάντια.Καποια στιγμή κατέβηκα στο υπόγειο πήρα τα γάντια για να κάνω τα υπόλοιπα της συγκάλυψης.
Πρόεδρος: Αμέσως μετά το μήνυμα προκύπτει ότι είσαστε στο υπόγειο. Τι δουλειά είχατε στο υπόγειο ενώ είχατε και το παιδί υπό την προστασία σας;
Πρόεδρος: Ακολούθως αναφέρετε στις αρχές τα περί ληστείας και επι 37 ημέρες αποκρύψετε το έγκλημα.Αυτο σας ήταν εύκολο;
Κατηγορουμενος: Καθόλου εύκολο.Οι 37 αυτές ημέρες για ο,τι αδικαιολόγητο έγινε δεν ήταν λιγότερο βασανιστικές.
Πρόεδρος: Αν σας βασάνιζε αυτό γιατι δεν πήγατε στις αρχές να πείτε την αλήθεια;
Κατηγορούμενος: Σκέφτομαι ότι το μωρό μου που ήταν όλη μου η ζωή όπως και η μητερα του ήμουν στον καναπέ στο πατρικό μου με αγκαλιά το μωρό μου και έκλαιγαν όταν γνώρισα τους ανθρώπους στο Ανθρωποκτονιών ειλικρινά πίστευα ότι αργά ή γρήγορα θα εύρισκαν την αλήθεια..Είχα πολλές ευκαιρίες αν ήθελα να έχω φύγει αν η βούληση μου ήταν να παρατήσω τους πιο κοντινούς ανθρώπους.
Πρόεδρος: Παραμείνετε εδώ για να αντιμετωπίσετε τις συνέπειες των πράξεών σας;
Κατηγορούμενος: Εγω είναι αδύνατον να συνειδητοποιήσω ότι δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έχω αγκαλιά την κόρη μου και ότι δεν θα την αφήσω ποτέ. Ηλπιζα ότι με κάποιο μαγικό τρόπο θα το κατάφερνα.
Πρόεδρος: Είχατε το ηθικό ανάστημα να μεγαλώσετε αυτό το παιδί;
Κατηγορου: Εγώ ήμουν διαλυμένος και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν κάθε δευτερόλεπτο να προσπαθώ για εκείνη που δεν θα γνωρίσει τη μητέρα της εξαιτίας μου και η Καρολάιν θα έπρεπε να είναι δίπλα. Στο παιδί μου αξίζουν τα πάντα αλλά τα πάντα δεν θα τα έχει ποτέ γιατί δεν έχει τη μανούλα της , την οποία της τη στέρησαν εγώ.
Πρόεδρος: Στερήσετε από την πεθερά σας αυτό για το οποίο θρηνούσε;
Κατηγορούμενος: Θρηνούσαμε μαζί. Είστε σε μια δίκη που ο άνθρωπος που δικάζεται θρηνεί κάθε μέρα.
Πρόεδρος: Κερδίσατε την ελευθερία σας για τριάντα επτά ημέρες και μεγαλώναμε το παιδί σας.
Κατηγορούμενος: Η ζωή μου τελείωσε πέρυσι τέτοια μέτρα Όταν έχασα την Καρολάιν.
Απαντώτας σε ερωτήσεις σχετικά με το ποτέ μπήκαν στο μυαλό του οι πρώτες σκέψεις για να σκηνοθετήσει τη ληστεία ο κατηγορούμενος απαντησε: «Στην ίδια κατάσταση συνέχισα να ειμαι πολλή ώρα κατέβηκα κάτω ξανά ανέβηκα το μόνο πράγμα πως έκανα αυτό το πράγμα, πως άφησα να γίνει αυτό το πράγμα . Το μόνο που μπορούσα να εστιάσω ήταν τι θα κάνει αυτό το παιδακι».
Π: Τον εαυτό σας στη φυλακή το σκεφτήκατε;
Μ: Τον σκέφτηκα
Π: Εντός η εκτός;
Μ: Είναι βέβαιο οποίος κάνει τέτοια πράξη ότι θα καταλήξει στη φυλακή. Η μόνη σκέψη ήταν το παιδί, το θα γίνει το επόμενο πρωί;
Είναι ο άνθρωπός μου απέναντι, δια της ατόπου απαγωγής, δε γίνεται ένας φυσιολογικός άνθρωπος δε μπορεί να κάνει τίποτε τέτοιο, να εξαφάνιση σορό, ο μόνος τρόπος είναι ότι κάποιος άλλος το έκανε.
Π: Σκεφτήκατε να παρουσιάσετε σκηνικό άγριας ληστείας;
Μ: Σωστά. Τίποτε δεν είχε λογική.
Π: Είχε, σας θυμίζω ότι Η ΕΛΑΣ επικήρυξε τους ληστές για 300.000 ευρώ, ο ισχυρισμός σας έγινε πιστευτός, εγώ προσωπικά σας πίστεψα, το παρακολουθήσουμε όλοι αυτό το έγκλημα.
Π: Πώς δεθήκατε;
Μ: Πήγα στην κουζίνα σκεφτόμουν πώς είναι οι δεμένοι σε ληστεία; Άνοιγα κλαίγοντας τα συρτάρια της κουζίνας. Περίεστρεφα τον καρπό μου με σπάγκο χαρταετού. Άφησα ένα κενό στο μάτι για να βλέπω το παιδί.
Πρ. Γιατί δεν βρέθηκε γενετικό υλικό κάπου; Στο κρεβάτι, στη σκάλα, στην κάμερα, στην κουζίνα;
Μ: Η μετέπειτα συγκάλυψη όταν κατέβηκα στο παράθυρο και πήρα γάντια, γιατί σκέφτηκα για τα αποτυπώματα. Ίσως και την κάμερα να την έπιασα με γάντια.
