«Μου είναι δύσκολο να μιλήσω άσχημα για την Καρολάιν» είπε, μεταξύ πολλών άλλων, στην απολογία του ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, μιλώντας για το μοιραίο βράδυ που η 19χρονη μητέρα δολοφονήθηκε πριν από έναν χρόνο στο σπίτι τους στα Γλυκά Νερά.
Πρόεδρος: Πώς εξελίχτηκε εκείνο το βράδυ;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Άσχημα εξαιτίας μου. Πίστευα ότι, θα πέρναγε ο θυμός και η έντασή της. Επειδή ξέρω ότι, οι φάσεις αυτές κρατάνε λίγες ώρες. Φάνηκε ότι δεν ξέρω να την αντιμετωπίσω.
Πρόεδρος: Όλο αυτό το διάστημα, που ήσασταν μαζί δεν άλλαξε κάτι. Είχατε προβλήματα. Τι πιστεύατε ότι, θα σας συνηθίσει;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ήταν κάτι το οποίο χτίζεται και δεν το αφήνεις. Περάσαμε πολλά μαζί. Είχαμε απόλυτη ταύτιση στα πάντα.
Πρόεδρος: Nα προχωρήσουμε στο τι έγινε εκείνο το βράδυ.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ήμουνα στον καναπέ με τη μικρή. Δεν ήθελε να κοιμηθεί. Έλαβα ένα μήνυμα. You stupid. Δεν έδωσα σημασία. Δεν το θεώρησα βρισιά.
Πρόεδρος: Ήταν βρισιά. Εκτός εάν το συνηθίζατε.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Δεν τη δικαιολογώ. Μετά έλαβα άλλο μήνυμα, μην μου τη φέρεις πάνω. Πάλι δεν έδωσα σημασία.
Πρόεδρος: Μα δεν ήξερε ότι, το πρωί θα πάτε στη δουλειά σας; Πώς σας είπε να μην της αφήσετε τη μικρή. Tι καταλάβατε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ήθελε να με πληγώσει. Είναι ένα καλός άνθρωπος, που βρίσκεται σε σύγχυση. Άφησα λίγη ώρα να περάσει. Μετά από κάποια ώρα, περίμενα και οι σκέψεις μου είναι ένα μήνυμα, που θα με ταλαιπωρήσει και μετά από λίγη ώρα θα μου πει έλα πάνω ή φέρε μου τη μικρή.
Πρόεδρος: Tι έγινε μετά;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Μετά τις 12 ανέβηκα με τη μικρή. Της είπα να συζητήσουμε. Δεν έχουν σημασία οι λέξεις.
Πρόεδρος: Έχουν σημασία από δω και πέρα.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Μου είπε «πάρτην, αφού εσύ την κράτησες να την ηρεμήσεις». Ανέβηκα άλλες δύο φορές πάνω. Η μικρή έπρεπε να κοιμηθεί κι εγώ το ίδιο. Ανέβηκα τρεις φορές ανά κάθε μισή, μία ώρα. Είχε πάει 1.30. Πίστευα ότι, θα κοιμηθούμε όλοι μαζί πάνω. Τώρα, βλέπω ότι, το πιο σοφό θα ήταν να έχω κοιμηθεί με τη μικρούλα στον καναπέ. Άφησα τη μπεμπούλα δίπλα της, για να πάω από την άλλη πλευρά. Ξύπνησε έντονα. Πήγα να ανέβω στο κρεβάτι και την εξόργισε, γιατί ότι, μου έλεγε να μην κάνω το έκανα. Άρχισε να φωνάζει. Είπε λέξεις, που δεν έχουν σημασία. Για σας μπορεί να έχουν, αλλά μου είναι δύσκολο να μιλήσω άσχημα για την Καρολάιν.
Πρόεδρος: Έχετε υποχρέωση να μιλήσετε με λεπτομέρειες.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Άσχημες λέξεις. «Φύγετε» και πάνω στην ένταση της στιγμής «Σου είπα φύγετε. Δεν σας θέλω.»
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: «Moυ πέταξε ένα τασάκι... Ήταν επικίνδυνο για μένα»
«Πήγαμε στη ψυχολόγο κ. Μυλωνοπούλου, για να μάθει η Καρολάιν, να διαχειρίζεται το θυμό της. Ήταν επικίνδυνο για μένα».
Με αυτά τα λόγια εξήγησε νωρίτερα ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος τις συνεδρίες με την ψυχολόγο, που όπως είπε ξεκίνησαν, μετά από μια έξαρση θυμού της Καρολάιν, όταν του πέταξε ένα σταχτοδοχείο!
Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι, δικαιολογούσε τη συμπεριφορά της, επειδή είχε περάσει πολλά και εξήγησε, τι είχε συμβεί νωρίτερα, με το πρόβλημα υγείας της Λυδίας, για το οποίο χειρουργήθηκε.
Είπε: «Πέντε ώρες κράτησε το χειρουργείο. Οι γιατροί έκαναν θαύμα και κατάφεραν να σώσουν την κορούλα μας. Είμασταν σε περιβάλλον covid. Δεν μπορούσε να τη δει κανείς. Πήγαμε στο σπίτι. Έμενα συνέχεια μαζί της, για να τη βοηθάω.»
Πρόεδρος: Πάλι όμως δεν μπορούσατε να χαρείτε, αφού το μωρό σας έμεινε στο νοσοκομείο.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ήταν σε καταστολή το μωρό
Πρόεδρος: Ήταν στη φάση, που το μωρό ήρθε στο σπίτι, που η Καρολάιν εξέφρασε την επιθυμία να φύγει από το σπίτι?
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Nαι.
Πρόεδρος: Τότε ήταν, που βρήκε το σπίτι στο Χαλάνδρι;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Είχε βρει σπίτι στο Χαλάνδρι, για να είναι κοντά στο νοσοκομείο και να βλέπει τη Λυδία.
Πρόεδρος: Αυτό όμως δεν είναι χωρισμός, όπως γράφει στο ημερολόγιο.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ήταν μια έντονη στιγμή. Ένας τσακωμός, που ξεκίνησε με αφορμή ότι, εγώ λόγω φόρτου, δεν πρόλαβα να γυρίσω στο σπίτι, για να την πάω στο νοσοκομείο, να δει τη Λυδία.
Πρόεδρος: Aπό τη στιγμή, που ήρθε το μωρό στο σπίτι, άλλαξε κάτι;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Άλλαξε. Ήρθε και η ευτυχία.
Πρόεδρος: Διαβάζω στο ημερολόγιό της, που γράφει ότι, δεν νιώθει χαρά. Έχει το μωρό μπροστά της και λέει ότι, δεν νιώθει, αυτά που περίμενε να νιώσει.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Σε συνδυασμό με αυτά που είχαμε περάσει της το δικαιολογούσα απόλυτα. Ήξερα ότι, αγαπούσε το παιδί
Πρόεδρος: Όταν άρχισε να ελέγχει τα συναισθήματά της έφερε κάποια ισορροπία στη σχέση σας;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Θα έλεγα ότι, όταν άρχισε να έχει όλα όσα ονειρευόμασταν.
Πρόεδρος: Tα χτυπήματα εναντίον σας ήταν τόσο βίαια, που σας άφηναν σημάδια; Δεν σας απασχόλησε γιατί σας χτυπούσε;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Mε απασχόλησε και επιστημονικά. Ήταν εξάρσεις θυμού. Το είχε από την εφηβική ηλικία.
Πρόεδρος: Kάνουμε επίθεση, όταν νιώθουμε απειλή. Ένιωθε απειλή;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Όχι. Δεν υπήρχε περιστατικό βίας νωρίτερα από την περίοδο, για την οποία μιλάμε. Δεν θεωρούσα και δεν θεωρώ ότι, ήταν ο χαρακτήρας της. Όταν της περνούσε, είμασταν αγκαλιά. Έμαθα να ζω με αυτό.
Πρόεδρος: Γι' αυτό πήγατε στην ψυχολόγο κ. Μυλωνοπούλου και γιατί; Για να διαχειριστείτε το πρόβλημα της Καρολάιν ή ότι, το πρόβλημα ήταν κοινό;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Ήταν προφανές μετά από κάποια ξεσπάσματα ότι, ήταν επικίνδυνο, για μένα. Δεν μπορώ να πω κάτι κακό. Δεν ήταν ο χαρακτήρας της. Μπορεί να πέταγε κάτι και να με χτυπήσει. Αλλά δεν θέλω να πω κάτι κακό. Μου είπε πρέπει να πάω σε έναν άνθρωπο. Αμελήσαμε να διευθετήσουμε μια ψυχική έξαρση μηνών. Όλο αυτό είχε συσσωρευτεί.
Πρόεδρος: Eίδατε μεταστροφή στη συμπεριφορά της, μετά τις συνεδρίες;
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Θα πω ότι, είδα προσπάθεια. Γιατί δεν της άρεσε να έχει τέτοιες εξάρσεις.
Πρόεδρος: Mάρτυρες έχουν καταθέσει ότι, έβλεπαν στη σύζυγό σας έναν άνθρωπο, που άρχισε να παραιτείται.
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Είναι πολύ μεγάλη η συζήτηση.
Πρόεδρος: Όχι. Έχουμε να πούμε σημαντικότερα πράγματα...
Μπάμπης Αναγνωστόπουλος: Στην ψυχολόγο πήγαμε κατά κύριο λόγο, για να βοηθήσoυμε την Καρολάιν στην διαχείριση του θυμού της. Και ταυτόχρονα, πώς θα διαχειριστώ εγώ τις εξάρσεις του θυμού της.
Η διαδικασία συνεχίζεται.
