Ένα μήνα περίπου μετά τον θάνατο του 50χρονου από πτώση δέντρου στο Ηράκλειο Κρήτης, η σύζυγός του δεν μπορεί να πιστέψει τι έχει συμβεί και ξεσπά.
O άνδρας πήρε το μηχανάκι του για μία εξωτερική δουλειά, όταν το δέντρο έπεσε ξαφνικά πάνω του, κόβοντάς του το νήμα της ζωής.
«Ήθελε να πάει να αλλάξει κάποια ρούχα που δεν ταίριαζαν στο νούμερό του. Μου το είπε, έφυγε και δεν ξαναγύρισε στο σπίτι του. Στην αρχή δεν το πίστευα, λέω δεν μπορεί να είναι ο Παναγιώτης. Μετά σκεφτόμουν πώς θα το πω στα παιδιά και στους συγγενείς και πως θα το συνειδητοποιήσω και εγώ. Αυτές οι ώρες ήταν πολύ συνταρακτικές. Ο άνθρωπός μου δεν θα ξαναδεί τα παιδιά του, είναι τρομερό αυτό το πράγμα» ανέφερε η σύζυγος του 50χρονου μιλώντας στον Alpha.
«Το δέντρο ήταν σάπιο. Φάνηκε ότι ήταν σάπιο. Δεν μπορεί να πει κανείς το αντίθετο, γιατί δεν πέφτουν τα δέντρα από μόνα τους» πρόσθεσε.
«Μου έλεγε ότι εμείς δεν ζήσαμε όπως έπρεπε να ζήσουμε ως ζευγάρι και τώρα πρέπει να ζήσουμε. Το τελευταίο διάστημα δεν καθόμασταν στο σπίτι. Βγαίναμε, κάναμε βόλτες… Αυτό που σκέφτομαι είναι ότι του στέρησαν τα παιδιά του, την οικογένειά του», είπε συγκινημένη η σύζυγός του 50χρονου.
«Δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους μου, ότι έπεσε ένα δέντρο πάνω του και τον σκότωσε, με τέτοιον τρόπο. Δεν μπορώ να το σκεφτώ αυτό. Ζητώ δικαίωση. Να δικαιωθεί η ψυχή του. Χαρακτηρίζω δολοφονία αυτό που έγινε. Είναι δυνατόν να πέφτουν έτσι τα δέντρα στο κέντρο της πόλης; Κάποιοι φταίνε γι’ αυτό που έγινε», κατέληξε.
Ο Παναγιώτης, όπως λένε, ήταν ένας άνθρωπος εργατικός, χαμογελαστός. Ένας καλός οικογενειάρχης. «Αγαπούσε πολύ τα παιδιά του. Ήταν πάντα με το χαμόγελο. Έβλεπε θετικά την ζωή και προσπαθούσε να το περνάει αυτό στα παιδιά του. Ήταν ένας άγγελος» είπε σύζυγός του.
«Το μόνο που έχω να πω για τον πατέρα μου είναι ότι είμαι περήφανος για αυτόν. Είμαι περήφανος που είχα έναν τέτοιο άνθρωπο για πατέρα μου» συμπλήρωσε ο γιος του.
«Ο Παναγιώτης είχε πάντα φόβο μέσα του, αφότου η μητέρα του πέθανε ξαφνικά. Φοβόταν ότι μπορεί να συμβεί το ίδιο και σε εκείνον» σημείωσε η γυναίκα του.
«Πρέπει να σταθώ στα πόδια μου, για να στηρίξω και τα παιδιά μου» κατέληξε.
