Μωρέ τι μας λες; Τόλμησε ο αυθάδης κοντός, που μόνος αυτός στον κόσμο έχει πάρει 6 χρυσές μπάλες, να στραβοκοιτάξει τον προπονητή που τον έκανε αλλαγή; Είχε το θράσος αυτός ο «κακομαθημένος», που είναι ο μόνος με 6 χρυσά παπούτσια, να μην του δώσει το χέρι; Και που βρήκε τα «κοχόνες» με 4 Champions League και κοντά 800 γκολ σε μία μυθική καριέρα, να μην πανηγυρίσει το νικητήριο γκολ απέναντι σε κάτι κατσικανιάρηδες, με το οποίο η Παρί κατάφερε το 6 στα 6 στο υψίστης δυσκολίας γαλλικό πρωτάθλημα;
Κύριοι, για να τελειώνει το καλαμπούρι, ο παίχτης για τον οποίον μιλάμε, είναι ο κορυφαίος μπαλαδόρος του 21ου αιώνα και έχει μπει στην κουβέντα για τον καλύτερο όλων των εποχών. Στα χρόνια της βασιλείας του το 13% του ΑΕΠ της Καταλωνίας έβγαινε από αυτόν. Επί μία δεκαπενταετία είχε sold out παραστάσεις στον μεγαλύτερο γήπεδο της Ευρώπης και έκανε την Βαρκελώνη Μέκκα και Ιερουσαλήμ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, όπου μαζεύονταν άνθρωποι από όλον τον κόσμο, σε έναν πραγματικό προσκυνηματικό τουρισμό για να μπουν στον «Ναό» Καμπ Νου, να τον δουν από κοντά και να τον θαυμάσουν έστω και για μία φορά στη ζωή τους.
Ποιος είναι δηλαδή ο Ποτσετίνο, που θα τολμήσει να κάνει αλλαγή τον Μέσι; Και θα πουλήσει και μούρη στην συνέντευξη τύπου ότι τάχα το έκανε για να τον προστατεύσει για τα επόμενα παιχνίδια; Που το ψώνισες, ρε φίλε, αυτό το θράσος των χιλίων χιμπατζήδων;
Κανονικά, θα έπρεπε να τον σουτάρουν οι εμίρηδες άμα τη αντικαταστάσει. Του έριξαν βέβαια μία τροχιοδεικτική βολή: Την επόμενη φορά θα τον πακετάρουν οι σεκιουριτάδες στο επιτόπου, θα τον κάνουν μπαούλο και θα τον πετάξουν έξω από το γήπεδο.
Και στο κάτω - κάτω, ποια είναι η Παρί σεν Ζερμέν μπροστά στον Μέσι; Όταν ζυγίζουμε τέτοια μεγέθη, η μπαλάτζα γέρνει πάντα υπέρ του μεγάλου παίχτη.
Τα προβλήματα αυτά τα έχουν λύσει οι Αμερικάνοι εδώ και έναν αιώνα. Έχουν καταλάβει ότι οι επαγγελματικές ομάδες είναι εταιρείες παραγωγής αθλητικού θεάματος. Και εισιτήρια κόβουν μόνον οι σταρ. Ο Babe Ruth και ο Joe di Maggio ήταν μεγέθη μεγαλύτερα από τους Yankees. Οι Bulls ήταν ένα μυγόχεσμα μπροστά στον Michael Jordan.
Μάλιστα κύριοι. Ο μεγάλος παίχτης, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, είναι μέγεθος μεγαλύτερο από τη φανέλα της ομάδας. Οποιασδήποτε ομάδας. Ποιος πήρε τα 5 συνεχόμενα πρωταθλητριών; Ο Ντι Στέφανο ή η Ρεάλ;
Εγχώριο παράδειγμα: Τι ήταν ο Παναθηναϊκός πριν τον Δομάζο; Τρία μόνο πρωταθλήματα σε 30 χρόνια. Ο Μπαζίνας έγραφε ότι μόλις ο Απόστολος Νικολαίδης κατάλαβε τι υλικό είχε στα χέρια του, άπλωσε ένα αδιαπέραστο δίχτυ προστασίας γύρω του. Όποιος τολμούσε να τον αγγίξει, του έκοβε το χέρι. Και με το Δομάζο πήρε 9 πρωταθλήματα σε 17 χρόνια.
Και να ξέρετε: Οι πραγματικά μεγάλοι έχουν εγωισμό ασύνορο. Δεν ανέχονται την ήττα. Δεν πουλάνε τσάμπα τουπέ και σταριλίκι. Αυτό το κάνουνε μόνον οι τενεκέδες.
