«Δεν μας τα λέει καλά η μητέρα»
Το θρίλερ της Πάτρας συνεχίζεται… Την ώρα που όλη η Ελλάδα παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τις εξελίξεις στην υπόθεση με τα τρία νεκρά παιδιά της οικογένειας της Ρούλας Πισπιρίγκου και του Μάνου Δασκαλάκη, μια επαγγελματίας αναλύτρια λόγου επιχειρεί να αποκρυπτογραφήσει το προφίλ των γονιών μέσα από τις δηλώσεις τους.
Και όσα έχει να πει προκαλούν έντονο προβληματισμό…
Η Ευγενία Σαρρή είναι μέλος μιας διεθνούς ομάδας αναλυτών, που συμπεριλαμβάνει αστυνομικούς, πρώην πράκτορες του FBI, εγκληματολόγους, ψυχολόγους, ιδιωτικούς ερευνητές, υπό την καθοδήγηση του Πίτερ Χάγιατ, στο Κέντρο του οποίου φοίτησε για τρία χρόνια, αποκτώντας τον τίτλο της Αναλύτριας Λόγου.
Μιλώνστας στην ιστοσελίδα pelop.gr αποκάλυψε πως σύμφωνα με τις ενδείξεις και οι δύο γονείς κρύβουν πράγματα.
Αναλυτικά όσα είπε:
Στην περίπτωση των Γλυκών Νερών, την οποία απ’ ό,τι είδα είχατε μελετήσει εξ αρχής, πότε καταλήξατε σε συμπέρασμα;
«Αμέσως μόλις μίλησε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος. Μόλις άνοιξε το στόμα του και μίλησε, και εγώ και οι υπόλοιποι αναλυτές λόγου που τον άκουσαν, ήμασταν βέβαιοι πως αυτός ήταν ο ένοχος. Όχι από τη στάση του σώματος, αλλά απ’ αυτά που έλεγε. Αν η Αστυνομία αποδεχόταν να παίρνει την άποψή μας, θα είχε κλείσει πολύ πιο σύντομα την υπόθεση…».
Για τη «δική μας» υπόθεση, εδώ στην Πάτρα, με τα τρία νεκρά κοριτσάκια, έχετε βγάλει ετυμηγορία; Έχετε μια πρώτη εικόνα;
«Έχω πολλές ενδείξεις πως δεν τα λέει καλά η μητέρα… Είμαι επιφυλακτική, όμως, ακόμα. Δεν θα ‘θελα να προχωρήσω. Θα το κάνω, όταν θα έχω ολοκληρώσει τη μελέτη και ανάλυση των συνεντεύξεών της. Αρχές της εβδομάδας, θα είμαι έτοιμη να πω περισσότερα, πιστεύω».
Όπως μου λέτε, πάντως, η πρώτη ένδειξη που έχετε είναι μάλλον ανησυχητική. Σωστά;
«Ακούστε: Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ότι μέχρι τώρα σε καμία απ’ τις συνεντεύξεις της δεν ακούω να λέει…’Δεν σκότωσα τα παιδιά μου. Δεν το έκανα εγώ’. Δεν το λέει. Το πρώτο που κάνει ο αθώος άνθρωπος είναι η άρνηση της κατηγορίας ευθέως, ο αθώος άνθρωπος χτυπιέται. Σε μια ώρα συνεντεύξεων λέει ‘δεν υπάρχει τίποτα’, δεν ακούω να λέει ‘δεν έκανα τίποτα’. Κι αυτό είναι ανησυχητικό. Γενικά ακούω και βλέπω πολύ ανησυχητικά πράγματα…».
Εννοείτε ανησυχητικά προς την κατεύθυνση ενοχής;
«Οι ενδείξεις είναι ότι και οι δύο γονείς κρύβουν πράγματα. Κι εκεί που η μητέρα λέει για το μωρό, κρύβει πράγματα. Και ο πατέρας κρύβει πράγματα, έτσι καταλαβαίνω… Εκεί που μιλάει γιατί έφυγε από το Νοσοκομείο και πέθανε το παιδί. Αποφεύγουμε, όμως, αν δεν έχουμε όλα τα στοιχεία, να πούμε κάτι χειροπιαστό. Δεν είναι τελειωμένη η δουλειά μας. Στα συμπεράσματα λέω τι στοιχεία έχουμε ως τώρα. Και οι ενδείξεις είναι ανησυχητικές… Φαίνεται ότι κρύβουν πολλά πράγματα».
Αυτό σας μοιάζει πιο ύποπτο, υποθέτω;
«Είμαι πεπεισμένη, αναλύοντας όσα λένε, ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μας λένε. Κι όποιος δεν λέει πράγματα, έχει λόγο που το κάνει. Η περισσότερη παραπλάνηση δεν γίνεται λέγοντας ψέματα, αλλά κρύβοντας πράγματα. Γιατί κρύβοντας πράγματα είναι πιο εύκολο, προκαλεί λιγότερο στρες απ’ το να λες απευθείας ψέματα. Πιο εύκολο είναι να κρύψεις κάτι, απ’ το να κατασκευάσεις ένα ψέμα…».
Δεν σας έχει καλέσει κάποιος από το Ανθρωποκτονιών ή από την ΕΛΑΣ γενικότερα;
«Όχι».
Περιμένετε ότι μπορεί να σας καλέσει;
«Δεν νομίζω. Στο ελληνικό κράτος το βλέπω μάλλον απίθανο κάτι τέτοιο… Συλλέγουν στοιχεία δικά τους, έχουν τους δικούς τους τρόπους και τις δικές τους μεθόδους. Εμείς εστιάζουμε αποκλειστικά στο λόγο. Για παράδειγμα, άκουγα το πρωί να λέει η μητέρα…«έτρεξα να φωνάξω τους γιατρούς». Αυτή η φράση δεν σημαίνει πως τους φώναξε κιόλας. Και σήμερα άκουσα πως ένας γιατρός είπε ότι δεν τους φώναξε. Μια νοσοκόμα πήγε…».
